کافی نت سها - فروشگاه محصولات فایلی سُها (بانک پاورپوینت)

پاورپوینت سبک های فرزند پروری در 33 اسلاید ، بسیار زیبا و جامع و کامل همراه با تصویر مربوط به هر اسلاید با فرمت pptx قابل ویرایش

لینک دانلود پاورپوینت در ادامه مطلب

متن کامل مقاله استفاده شده در پاورپوینت :

سبک های فرزند پروری

چکیده : شاید تابه‌حال عبارت «فرزند پروری» را شنیده باشید و یا به طور مختصر درباره آن بدانید. یکی از مهم‌ترین مهارت‌ها و توانایی‌هایی که زوجین پیش از اقدام به فرزند آوری باید به آن توجه کنند، مسئله فرزند پروری است. اگر به طور دقیق نگاهی به اطراف خودتان بیندازید، تعداد زیادی از والدین را می‌بینید که برای معرفی شدن به عنوان یک والد خوب، تمام تلاششان را می‌کنند. اما نکته مهم دراین‌باره این است که فرزند پروری مفاهیمی بیش از تامین مالی کودک، رسیدگی به خوراک و پوشاک و نیازهای مادی او را در برمی‌گیرد. اگر به تربیت فرزند و رشد اجتماعی او اهمیت می‌دهید و می‌خواهید به عنوان والد، بهترین شکل از والد بودن خود را به کار بگیرید، باید با مفهوم فرزند پروری و ضرورت یادگیری آن آشنا شوید.

مقدمه : فرزند پروری چیست؟ افراد مختلف، تعریف‌های متفاوتی از فرزند پروری دارند که گاهی بدون هیچ پشتوانه علمی و درستی آن را بیان می‌کنند. به طور کلی می‌توان گفت که فرزند پروری مجموعه روش‌هایی را در برمی‌گیرد که والدین برای رشد و پرورش کودک خود، آن را به کار می‌برند. قطعا می‌دانید که سبک‌ها و روش‌های گوناگون فرزند پروری می‌تواند بخش مهمی از سلامت روان افراد را شکل دهد. بنابراین جمع متفاوتی از آدم‌ها را می‌بینیم که با خصوصیات رفتاری، اجتماعی و سبک تفکر متفاوت در زندگی عمل می‌کنند. والدین با به‌کارگیری روش‌های متفاوت، در ارضای نیازها، یادگیری، رفتار و عملکرد، طرز تفکر، مواجهه اجتماعی، ارتباطات و به طور کلی تربیت فرزند نقش دارند. بر این اساس می‌توان گفت که آموختن مهارت‌های رشد و پرورش کودک، از جمله مهارت‌های پایه‌ای و زیربنای مهمی برای فرزند آوری است.

تاریخچه فرزند پروری

بسیاری از افراد درباره پیشینه و تاریخچه فرزند پروری اطلاعات چندانی ندارند و اگر از آن‌ها درباره این مسئله سوال کنید، به پاسخ روشنی نمی‌رسید. اما باید در نظر داشته باشید که روش‌های تربیت فرزند و الگوهای فرزند پروری در طول تاریخ به طور مکرر تغییر کرده‌اند. می‌توان گفت که در سه دهه ابتدایی قرن حاضر، روش ‌های فرزند پروری بیشتر در سبک‌های خشک و خشن خلاصه می‌شد. دورانی که به والدین توصیه می‌شد از ابراز محبت یا در آغوش گرفتن فرزندانشان پرهیز کنند تا آن‌ها به شخصیت‌ها لوس و وابسته‌ تبدیل نشوند. در این دوران در واقع کودکان شکلی مینیاتوری از بزرگسالان بودن و تفاوت چندانی میان آن‌ها و افراد بالغ وجود نداشت! در دهه 1940 شیوه های فرزند پروری دچار تغییر و تحول شدند و دیگر خبری از روش‌های خشک نبود! در واقع فرزند پروری پس از دهه 40 تحت تاثیر روانکاوی قرار گرفت و اهمیت امنیت عاطفی کودک و زیان‌های ناشی از تربیت خشک و سختگیرانه مطرح شد. به طور کلی می‌توان گفت که فرزند پروری و شیوه‌های تربیتی، از سال‌ها پیش در میان جوامع مطرح شدند و تا به امروز، تغییر و تحولات زیادی را از سر گذرانده‌اند.

چرا توجه به فرزند پروری اهمیت دارد؟ خانواده اولین نهادی است که افراد در آن متولد می‌شوند، رشد می‌یابند و مراحل زندگی خود را طی می‌کنند. اساس یک جامعه سالم را خانواده‌های سالم و فرزندان آن‌ها تشکیل می‌دهند. از آنجایی که تربیت والدین به طور مستقیم در پرورش کودک و بروز ویژگی‌های شخصیتی او نقش دارد، فرزند پروری و یادگیری صحیح تربیت کودک اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. باید در نظر بگیرید که فرزند پروری مهارتی است که باید آن را پیش از فرزند آوری بیاموزید تا روابط والد و کودکی خود را به درستی شکل دهید. اگر تربیت و پرورش فرزند به شکل ناقصی اتفاق بیفتد و یا تحت تاثیر سبک‌های غلط اجرا شود، افراد در سنین بزرگسالی با مشکلات حاد رفتاری، عاطفی و ... مواجه می‌شوند. بنابراین فرزند پروی و یادگیری الگوهای صحیح آن، در تربیت فرزندان سالم اهمیت ویژه‌ای دارد.

سبک های فرزند پروری

سبک‌های فرزند پروری نوع رابطه والد و کودک را مد نظر قرار می‌دهند. یک وجه جالب درباره والدگری این است که والدین با سبک‌های فرزندپروری مخصوص به خود می‌توانند تغییرات زیادی در فرزندان خود ایجاد نمایند. محققان با تلاش بر یافتن ویژگی‌های مشترک تربیت والدین چهار سبک فرزندپروری را شناسای کرده‌اند. اما لازم است بدانید هر والدی با فرزند خود رابطه‌ای منحصر به فرد دارد. سبک‌های فرزندپروری در واقع به ترکیب استراتژی‌هایی که برای رشد فرزند خود اتخاذ کرده‌اید اشاره دارد.

در ادامه به انواع سبک‌های فرزند پروری اشاره خواهیم کرد. هر کدام از این سبک‌ها در چهار زمینه‌ی نظم، ارتباط، انتظارات و بیان احــساسات و عواطف با هم متفاوت هستند.

پژوهشگران چهار نوع سبک فرزندپروری را به صورت زیر نام گذاری کرده‌اند:

1. سبک مستبدانه: دارای کنترل بالا و محبت کم که توسط والــدین کنترل گر انجام می شود.

2. سبک سهل گیرانه: دارای کنترل کم و محبت زیاد.

3. سبک طردکننده: دارای کنترل کم و محبت کم. در این نوع سبک تربیتی معمولا کودکان با ترس از طرد شدن از جانب اطرافیان و دوستان دست و پنجه نرم می کنند.

4. سبک مقتدرانه: دارای کنترل زیاد و محبت زیاد سبک مستبدانه والدین دارای سبک مستبد برای انضباط ارزش خیلی زیادی قائلند. قــوانین در خانه به شکلی سخت گیرانه‌ وضع می‌ شوند و آن ها سعی می‌کنند کنترل خیلی بالایی بر کودک داشته باشند. در عوض این والدین اهمیت کمتری به احساسات و هیجانات کودک می‌دهند صمیمیت عاطفی کمتری با کودک ایجاد می‌کنند.

والدین مستبد باور دارند کودکان باید از همه قوانین بدون استثنا و بی چون و چرا اطاعت کنند. این گروه والدین عموما خیلی توضیح منطقی در مورد تربیت خود به کودک نمی‌دهند. برای مثال در جواب توضیح خواستن کودکان می‌گویند چون من می‌گویم. در این سبک والدین خیلی اهل گفتگو کردن منطقی با کودک نیستند. تمرکز آن‌ها بیشتر بر اطاعت کردن است. والدین مستبد معمولا به کودکان اجازه نمی‌دهند وارد بحث‌ها و چالش‌های حل مسئله شوند. در عوض بیشتر قوانین را وضع می‌کنند و بدون توجه به نظر کودک پیامد‌های آن را برای کودک اعمال می‌کنند. والدین دارای سبک مستبدانه از تــنبیه کودک و سرزنش کردن در مقابل اشتباهات کودک بیشتر استفاده می‌کنند.

ویژگی‌های سبک فرزندپروری مستبدانه

به طور کلی والدین دارای سبک مستبدانه ویژگی های زیر را دارند: سبک انضباطی خشک و اغلب بدون توضیح و صحبت است. به کار بردن تنبیهشایع است. آزادی فرزندان در خانواده بسیار محدود است و ارتباط بیشتر یکطرفه و از مادر به کودک است. علت قوانین عموما توضیح داده نمی‌شود. والدین این سبک معمولا مراقبت و حمایت کمتری دارند. انتظارات بالا است و رفـتار با کودک بدون انعطاف است. سبک سهلگیرانه والدین دارای سبک سهلگیرانه بیشتر اجازه می‌دهند کودک هر کاری دوست دارد انجام دهد و هدایت و جهت دهی کمتری نشان می‌دهند. آن‌ها با کودک خود بیشتر شبیه دوست هستند تا والد. این والدین معمولا خیلی ملایم و بامدارا هستند. آن‌ها عموما دخالت کمتری دارند و تنها وقتی وارد می‌شوند که مشکل جدی پیش آمده است.این والدین معمولا خیلی بخشنده‌اند، از هر چیز زود می‌گذرند. برای مثال در برخورد با اشتباهات کودک از اصطلاحی مثل «بچه است دیگر» استفاده می‌کنند. این والدین معمولا به دلیل دلسوزی پیامدهای رفتاری را خیلی جدی اجرا نمی‌کنند و برای مثال با اصرار یا خواهش کودک سریع امتیاز را به کودک بر می‌گردانند یا محدودیت را برمی دارند. والدین سهل گیر معمولا بیشتر نقش دوست را برای کودک خود می‌گیرند. آن‌ها به حرف‌های کودک در مورد مشکلاتش گوش می‌دهند اما تلاشی برای اصـلاح رفتار کودکان نمی‌کنند.

ویژگی‌های سبک فرزندپروری سهلگیرانه

به طور کلی سبک تربیتی سهلگیر دارای ویژگی‌های زیر است: سبک تربیتی آن‌ها بر عکس سبک سختگیرانه است. آن‌ها قوانین نمی‌گذارند یا قانون‌های خیلی کمتری دارند. ارتباط عموما باز است، اما این والدین می‌گذارند کودکان خودشان تصمیم بگیرند و فــرصت تجربه به کودک می دهند. این والدین معمولا گرم و مراقبت کننده‌اند. در این نوع فرزندپروری انتظارات یا وجود ندارد یا در حداقل ممکن است.

سبک فرزندپروری طردکننده

والدین طردکننده درگیری کمی با کودک خود دارند. به عبارتی خیلی کاری به کار کودک خود ندارند. آن‌ها زمان خیلی کمی را با کودک خود می‌گذرانند. این والدین اطلاع کمی نسبت به وضعیت کودکشان دارند. آن‌ها قوانین تربیتی زیادی نمی‌گذارند. کودکان آن‌ها نه تنها هدایت زیادی دریافت نمی‌کنند، بلکه رقبت و توجه زیادی هم نمی‌گیرند. به عبارتی والدین طردکننده انتظار دارند کودکان خودشان بزرگ شوند. آن‌ها وقت و انرژی زیادی برای رسیدگی به نیازهای کودک نمی‌گذارند. والدین طردکننده ممکن است در مورد کودکشان غفلت کنند، اما بیشتر مواقع این موضوع ناخواسته است. برای مثال مادری که دچار اختلالات روانی مثل افسردگی است، یا اعتیاد به مواد مخدر دارد نمی‌تواند به نیازهای عاطفی یا جسمی کودک به طور پایدار رسیدگی کند. همچنین در مواقعی والدین طردکننده آگاهی کمی نسبت به رشد کودک دارند. گاهی هم درگیری بسیار شدیدی در مورد مسائل مثل مشکلات مالی، بیکار، بیماری و ... دارند. کودکانی که با این نوع سبک تربیتی رشد می‌کنند اغلب اعتماد به نفس بسیار پایینی دارند.

ویژگی‌های سبک طرد کننده هیچ سبک تربیتی مشخصی به کار نمی‌رود. والدین بدون آموزش و آگاهی دادن و مراقبت کردن به کودکان اجازه می‌دهند هر کاری می‌خواهند انجام دهند. ارتباط خیلی محدود است. این والدین مراقبت خیلی کمی فراهم می‌کنند. انتظارات خیلی کمی از کودک دارند. ممکن است والدین دچار افــسردگی و یا اعتیاد باشند.

سبک فرزندپروری مقتدرانه

والدین دارای سبک مقتدر، تلاش زیادی برای ایجاد و حفظ یک رابطه مثبت با کودکشان می‌کنند. آن‌ها در تــربیت کودک قانون وضع می‌کنند و پیامد عدم رعایت قوانین را اجرا می‌کنند. اما احساسات کودک را در هر موقعیت در نظر می‌گیرند. در سبک مقتدرانه به احساسات کودک توجه و ارزش داده می‌شود، اما این موضوع روشن می‌شود که در نهایت والدین مسئول تربیت هستند. والدین دارای سبک مقتدرانه، وقت و انرژی زیادی را صرف جلوگیری از مشکل رفتاری پیش از وقوع آن می‌کنند. آن‌ها همچنین از استراتژی‌های مثبت برای تربیت استفاده می‌کنند. برای مثال دلایل قوانین را توضیح می‌دهند و از پاداش و تشویق کودکان استفاده می‌کنند.

نشانه‌های سبک مقتدرانه: به طور کلی سبک مقتدرانه این نشانه‌ها را دارد: قوانین مشخص است و دلایل آن توضیح داده می‌شود. ارتباط زیاد و متناسب با ســن تربیت کودک و درک اوست. این والدین مراقبت کننده و حامی هستند. انتظارات و اهداف بالا و روشن در خانواده وجود دارد و مفهوم منطقی و درست آزادی در خانواده کاملا مشهود است. تأثیر انواع سبک‌های فرزندپروری بر کودکان سبک‌های فرزندپروی هر کدام تأثیرات متفاوتی را بر کودک و شکل دهی به شخصیت و رفتار او می‌گذارند که در ادامه به برخی از مهم‌ترین آن‌ها پرداخته‌ایم. آگاهی از تأثیرات به شما کمک می‌کند تا در انتخاب سبک فرزند پروری تصمیم مناسب‌تری بگیرید. تاثیر سبک مستبدانه کودکان دارای این سبک تربیتی بیشتر از والدین به دلیل ترس و عواقب آن مثل تنبیه یا سرزنش نشدن اطاعت می‌کنند. این گروه کودکان بیشتر در خطر مشکل در حرمت نفس و خــود کم بینی قرار دارند. چرا که نظرات آن‌ها عموما بی ارزش شمرده شده است. همچنین پرخاشگری کودکان و کینه جویی از نتایج سبک مستبدانه است. امکان دارد در آینده در حل مساله منطقی مشکل پیدا کنند و بیشتر هیجانی و با پرخاشگری به مسائل واکنش نشان دهند. به دلیل سختگیری والدین این کودکان ممکن است یاد بگیرند برای دوری از تنبیه بیشتر دروغ و پنهان کاری کنند. تاثیر سبک سهل گیر کودکان دارای سبک تربیتی آسان گیر بیشتر امکان دارد مشکلات رفتاری نشان دهند. زیرا از منبع اقتدار و قوانین بهره مند نشده‌اند. همچنین ممکن است عزت نفس پایین تری پیدا کنند. این کودکان ممکن است به دلیل ناتــوانی در کنترل هیجانات و بازداری رفتاری تا حدی دچار مشکل شوند. به دلیل اینکه در کودکی رفتارهایشان کمتر هدایت و کنترل شده است. همچنین امکان دارد مشکلاتی ازقبیل افت تحصیلی، فرار از مدرسه، اضافه وزن را به تدریج نشان دهند. تاثیر سبک طردکننده این سبک تربیتی می‌تواند بیش از هر سبکی آسیب رسان باشد و اثرات طولانی مدتی بر سلامت روان کودک بگذارد. کودکان دارای سبک طردکننده به احتمال زیادی با مسائل در مورد حرمت نفس و خودارزشمندی روبرو می‌شوند. آن‌ها گرایش دارند که عملکرد تحصیلی ضعیفی نشان دهند. همچنین این گروه کودکان به احتمال بیشتری مشکلات رفتاری و شادکامی کمتری را در زندگی تجربه می‌کنند. افسرده خویی، شــخصیت اجتنابی، اعتماد به نفس پایین در آینده این کودکان بیشتر به چشم می‌خورد. کودکی که مدام در محیط خانواده طرد شده دچار ناامیدی و افسردگی می‌شود و همچنین در آینده حالتی از دور گزینی و اجتناب از دیگران را تجربه می‌کند؛ چرا که می‌ترسد دوباره توسط دیگر افراد طرد شود.

تاثیر سبک مقتدرانه سبک تربیتی مقتدرانه ارتباط زیادی با سلامت روان و رشــد روانی و عاطفی کودک دارد. بر اساس مطالعات کودکان دارای سبک تربیتی مقتدر، به احتمال بیشتری تبدیل به بزرگسالان مسئول و مستقلی می‌شوند که در بیان احساسات و نظرات خود آزادانه عمل می‌کنند. این کودکان بیشتر گرایش به شادی و موفقیت پیدا می‌کنند. آن‌ها همچنین به احتمال زیاد، به دلیل کسب مــهارت تصمیم گیری درست در تصمیم گیری و ارزیابی ریسک در زندگی عملکرد موفقیت آمیزتری دارند. راه‌هایی برای بهبود سبک تربیتی برای اینکه ارتباط بهتری با کودک داشته و تربیت مقتدرانه‌ای داشته باشید، لازم است تا در این مورد آموزش ببینید.

همچنین رعایت نکات زیر می‌تواند بسیار کمک کننده باشد: تا جایی که می توانید شنونده خوبی برای احساسات باشید و توجه کافی به نیازهای اولیه و اساسی کودکان داشته باشید. کمتر از سرزنش و تنبیه و بیشتر از پاداش و تشویق استفاده کنید. در مورد قوانینی که می‌گذارید صریح باشید و دلایل آن را توضیح دهید. پیامدهای رفتاری که می‌گذارید را حتما اجرا کنید. اجرا نکردن آن باعث می‌شود کودک روی حرف شما حساب نکند. وقت‌هایی را برای تعامل مثبت و بازی و پر کردن اوقــات فراغت کودکان اختصاص دهید. رفتارهایی مثل نگاه چشمی، لبخند، نوازش و بغل کردن کودک را بیشتر کنید. در بحث‌ها کودک را شرکت دهید و از او بخواهید نظرات خود را بیان کند. در مورد مشکلات اول با کودک صحبت کنید و دلایل او را بپرسید.

دیگر سبک های فرزند پروری به طور کلی پژوهشگران این ۴ نوع سبک فرزندپروری کلی که در مورد آن صحبت کردیم نام‌گذاری کرد‌ه‌اند ولی سبک‌های فرزندپروری دیگری نیز وجود دارد که بعداً به این سبک‌ها اضافه شده‌اند مانند:

سبک هلیکوپتری در این سبک والدین تمام جنبه‌های زندگی کودک را کنترل می‌کنند، کارهای کودک را انجام می‌دهند، دائماً فرزندان‌شان را هدایت و راهنمایی می‌کنند. مشکلات آنها را حل می‌کنند. این والدین علاقه و محبت خود را به صورت افراطی نشان می‌دهند و دید خود بهترین‌ها را برای فرزندشان می‌خواهند. کودکانی که با این نوع سبک فرزندپروری تربیت می‌شوند. اعتماد به نفس کم، اضطراب و افسردگی و همچنین ترس از شکست خوردن را تجربه می‌کنند. به عنوان مثال والدی که به فرزندش می‌گوید چه بازی با دوستش بکند، چه کسی اول بازی را شروع کند و خودش در روند بازی دخالت و نظارت مستقیم دارد یک والد با سبک تربیتی هلیکوپتری است.

سبک فرزندپروری آزاد: این والدین به فرزندانشان اجازه می‌دهند به انتخاب خود رفتار کنند، خطر کنند اما بر آن‌ها نظارت دارند ولی این نظارت کامل و تمام عیار نیست. این والدین به فرزندانشان آسان می‌گیرند اما قوانین و پیامد‌های آن را گوشزد می‌کنند. والدین این سبک به فرزندان‌شان، استقلال، آزادی و مسئولیت‌پذیری می‌دهند ولی ممکن است در زمانی که فرزندان تحت کنترل نباشند آسیب ببینند. به هر حال این نوع سبک فرزندپروری از دید متخصصان نوعی غفلت محسوب می‌شود.

فرزندپروری دلبستگی: این سبک که یکی از انواع سبک تربیت کودک است به تازگی گفته شنیده می‌شود و ممکن است که کمتر نام آن را شنیده باشید. از این سبک والدین تلاش می‌کنند تماس جسمی، زیادی با فرزندانشان برقرار کنند. مثل بغل کردن، درآغوش گرفتن زیاد و حتی خوابیدن کنار کودک. این والدین سریعاً به خواسته‌های کودک پاسخ می‌دهند. آنها بسیار مهربان، آرام و حمایتگر هستند. نتیجه این نوع سبک فرزندپروری کودکانی با استرس کمتر خواهد بود. ولی این سبک از فرزند پروری زندگی خصوصی و ارتباط محیطی والدین را دچار مشکل خواهد کرد و آنها زمان کمتری برای یکدیگر خواهند داشت.

شیوه های فرزند پروری در اسلام در اسلام شیوه فرزند پروری براساس فطرت فرزند بنا شده و نظر بر این دارد که به علت منحصر به فرد بودن انسان ها شیوه‌ ی پرورشی آنان نیز باید منحصر به خودشان باشند و از این طریق پدر و مادر را موظف به شناخت درست فرزند خود می ‌کند و آنان را مسئولان تمام عیار برای پرورش و تربیت و پیدا کردن بهترین روش فرزندپروری می‌داند. روش تربیتی مسئولانه را بهترین نوع سبک فرزند پروری می‌ داند روشی که به فرزند یاد می ‌دهد در قبال خودش، اطرافیان و جامعه اش مسئول و تأثیر گذار است و باید مواظب عملکرد و رفتار خود باشد.

عواملی که تصمیمات حوزه‌ی تربیتی را تحت تأثیر قرار می دهند: طبقه اجتماعی ثروت فرهنگ درآمد تأثیر بسیار مهمی در استفاده از روشهای والدین تربیت فرزند دارند. ارزشهای فرهنگی در نحوه تربیت فرزند خود نقش اساسی دارند. با این حال ، با تغییر اوقات، شیوه های فرهنگی، هنجارهای اجتماعی و سنت ها، والدین همیشه در حال تکامل هستند. چگونگی تأثیر شیوه فرزند پروری بر تربیت کودک نوع رفتار والدین با فرزندان خود تأثیر فراوانی بر تقویت مهارت تصمیم گیری کودکان ، میزان موفقیت شان و حتی بر درک و فهم کودک نسبت به جهان پیرامون دارد.

والدین، اساساً، نخستین آموزگارانی هستند که به فرزندان دستورالعمل‌ها و راهنمایی‌هایی ارائه می‌دهند که زمینه موفقیت فرزند را فراهم می‌کند. هم‌چنین نقش رفتار والدین بر تربیت کودک از اهمیت بالایی برخوردار است. از آنجائی که فرزندان به پیروی از والدین خود تمایل دارند، پس شما نسبت به آینده کودکان مسئولیت دارید. نهایتاً، والدین نسبت به تعاملات اجتماعی و مواردی از این قبیل که رفتار کودک را شکل می‌دهد مسئول‌اند. به عنوان مثال، فرزندان سبک مقتدرانه از هوش بالائی برخوردارند، که باعث می‌شود به‌عنوان یک عضو مثبت در جامعه حضور داشته باشند. در این سبک فرزندان عمدتاً سطح تحصیلات بالایی دارند و در شغل و حرفه خود موفق هستند. اما درعین‌حال افرادی غمگین هستند که عزت نفس پائینی دارند و بیشتر ترجیح می‌دهند تنها باشند. این احتمالاً به دلیل فشار زیاد والدین بر فرزندان برای کسب موفقیت در زندگی است. اما در مقابل، والدین سهل گیر به فرزندان خود هیچ فشاری وارد نمی کنند، بنابراین کنترل و نظارتی بر ادامه تحصیل فرزند خود نداشته و فرزندان هر کاری که بخواهند انجام می‌دهند. همین موضوع در آینده فرزندان را با مشکلاتی مانند اعتیاد به مواد مخدر یا وابستگی به مشروبات الکل مواجه می کند. عمدتاً از آنجائی که در دوران کودکی محدودیتی برای کودکان سبک فرزند پروری سهل گیرانه وضع نشده، این فرزندان با قوانین و مقررات زندگی مخالف هستند.

انتخاب بهترین شیوه فرزندپروری به‌عنوان والدین، باید بدانید شما نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت کودک و موفقیت او در زندگی ایفا می‌کنید. این شما هستید که کودکان را برای آینده آماده می‌کنید. این تأثیرگذاری شما می‌تواند به‌صورت اعمال محدودیت‌هایی بر فعالیت های فرزند خود (در صورتیکه شما فردی مسامحه کار هستید) یا چشم‌پوشی از برخی مسائل و اجتناب از پافشاری و سماجت (در صورتیکه مستبدانه با فرزند خود رفتار می‌کنید)صورت پذیرد. از دیدگاه روانشناسی ، سبک فرزند پروری مقتدرانه بهترین انتخاب در تربیت کودک است که طی آن شما برقراری ارتباط متقابل را به فرزندان می‌آموزید. ارتباطی که در آن فرزند شما درباره تجربیاتش با شما صحبت می‌کند و شما نیز هم‌زمان با هدایت و راهنمایی فرزند در قبال او پاسخگو هستید. شما به‌عنوان والدین باید بر رفتار فرزند خود نظارت داشته باشید، اما درعین‌حال اطمینان داشته باشید که فرزندان در زندگی تصمیمات و اقدامات درستی اتخاذ می‌کنند. شما مهم‌ترین بخش از زندگی فرزندتان هستید و باید اطمینان حاصل کنید که همان چیزی هستید که فرزندتان باید آن را الگوی رفتاری خود قرار دهد. به‌عنوان والدین، باید بیاموزید چگونه با توجه به خواسته‌ها و نیازهای فرزندان خود و اعمال محدودیت‌های شفاف و مؤثر بر فرزندان والدین بهتری باشید. هر پدر و مادری می‌خواهد که فرزندش بهترین عملکرد را داشته باشد و یک سبک فرزندپروری خوب می‌تواند زندگی کودک شما را تحت تأثیر قرار دهد.

ویژگی‌ هایی درخصوص بهترین تکنیک فرزند پروری : ارتباط صمیمی و دوستانه با فرزندان خود داشته‌باشید و در مورد آنچه فرزندانتان می‌بیند، یاد می‌گیرد و انجام می‌دهد و اینکه این چیزها روی او چه تأثیری می‌گذارد، خطوط ارتباطی باز داشته باشید آموزش مهارت نه گفتن از شرایط فرزندانتان و اطرافیان آنان از قبیل دوستان، معلمان و مربیان آگاهی داشته باشید. با احترام گذاشتن به فرزندانتان، احترام را به آنان بیاموزید اجازه دهید فرزندانتان مسئولیت هایی را بپذیرند باعث شکوفایی استعداد های آنان شوید و راه را برایشان نبندید به تغذیه فرزندانتان اهمیت بسیار زیادی بدهید تشویق رفتار مطلوب: ستایش و تشویق، توجه غیرکلامی، تسهیل فعالیتهای جذاب و درکل همواره با تشویق و تنبیه فرزندانتان را ارزیابی کنید و به آن‌ها مجال تغییر بدهید. به نیازهای آموزشی و رشد اولیه کودک خود علاقه مند شوید (به عنوان مثال بازی که باعث افزایش اجتماعی شدن، استقلال، انسجام، آرامش و اعتماد می شود) بنابراین برای فرزندانتان وقت بگذارید و اوقاتی را با آنان سپری کنید.

درمورد وقایع، صادقانه ارتباط برقرار کنید، زیرا اصالت والدین که فرزندانشان را توضیح می‌دهند و به آنها کمک می‌کنند تا بفهمند چه اتفاقی می‌افتد و چگونه درگیر می‌شوند ثبات را حفظ کنید: والدینی که برنامه‌های روزمره خود را تنظیم می‌کنند، مزایایی را در الگوهای رفتاری فرزندان خود می‌بینند.

نکات کلی در رابطه با بهترین سبک فرزند پروری آموزش مهارتها و رفتارها: مثال خوب بودن ،آموزش اتفاقی، برقراری خیرخواهانه مهارت با بازی و سایر روش ها ، انتقال انگیزه ها و عواقب منطقی.

مدیریت رفتارهای نادرست: ایجاد قوانین و محدودیت های محکم، هدایت بحث، ارائه دستورالعمل های روشن و آرام، برقراری ارتباط و اجرای عواقب مناسب، استفاده از تاکتیک های محدودکننده مانند زمان آرام و وقت گذرانی با موضع مقتدرانه و نه موضعی اقتدارگرا. پیش بینی و برنامه ریزی: برنامه ریزی پیشرفته و آمادگی برای آمادگی کودک در برابر چالش ها، یافتن فعالیت های درخشان و متناسب با سن، آماده سازی اقتصاد رمز برای عملکرد خود مدیریتی با راهنمایی، برگزاری بحث های بعدی، شناسایی مسیرهای رشد منفی احتمالی. مهارت های خودتنظیمی: نظارت بر رفتارها (خود و فرزندان) ، تعیین اهداف مناسب رشد، ارزیابی نقاط قوت و ضعف و تعیین وظایف عملی، نظارت و جلوگیری از رفتارهای درونی و بیرونی. مهارت های روحی و روانی : بازآفرینی و دلسرد کردن افکار غیر مفید (انحرافات ، جهت گیری هدف و ذهن اگاهی)، مهارت مدیریت استرس و تنش (خود و فرزندان)، ایجاد اظهارات و برنامه های مقابله ای شخصی برای موقعیت های پرخطر، ایجاد احترام و توجه متقابل بین اعضای سازمان خانواده مهارت های ارتباط والدین و کودک: زمان گذرانده با کیفیت، ارتباطات مثبت و نمایش مهربانانه دلخوش.

سخن آخر : امروزه با گذشت زمان و با توجه به تفاوت های دنیای امروزی با زمان قدیم آگاهی داشتن از نحوه‌ی فرزندپروری و شیوه های درست تربیت کودک افزایش یافته است. زوج های جوان در جامعه ‌ی امروزی با توجه به بالا رفتن آمار طلاق و آسیب‌ هایی که خانواده و کودکان را تهدید می کند خودشان را در پذیرش توانایی پدر و مادر شدن نمی بینند و گاهی اغلب زوج ها اغلب از ترس اینکه نتوانند پدر و مادر خوبی باشند قید آن را برای همیشه می زنند. به همین منظور باید زوج ها با انواع سبک های فرزند پروری، شیوه های فرزند پروری و روش های مطلوب آن آشنا باشند تا بتوانند آن را برای تربیت فرزندان خود به کار ببندند.

فرزند پروری مهارتی است که اگر آن را به درستی بیاموزید و برای اجرای آن تلاش کنید، می‌توانید فرزندان سالم و خانواده شادی را داشته باشید. گاه والدین نمی‌دانند کدام سبک تربیتی را برای فرزندان خود به کار ببرند. از طرفی تغییر سبک تربیتی با توجه به شرایط خاص هر کودک چالش‌هایی را به همراه دارد. شما به‌عنوان یک والد مسئول آینده و نوع رفتار و شخصیت فرزند خود هستید. بنابراین این موضوع را به خاطر داشته باشید و سعی کنید برای آن‌ها بهترین پدر و مادر باشید. فردی که فرزندتان بتواند به او اعتماد کند و او را باور داشته باشد. در این زمینه مراجعه به مشاور جهت آموزش نحوه صحیح تربیت و حل مشکلات رفتاری و ارتباطی کودک شما می‌تواند راهگشا باشد.

منابع :  حسینیان،اکبر،پورشهریاری ،رضا و کلانتری، قاسم.(۱۳۸۷). سبک های فرزند پروری، چاپ دوم، تهران: نشر و پژوهش دادار.  زارعان، معین و بخشی پور رودسری،حسین.(۱۳۸۶).بررسی رابطه سبک های فرزند پروری با سبک های حل مسئله در دانش آموزان مقطع متوسطه،مجله روانشناسی ،شماره ۳۴٫  زارعان،مصطفی،اسدالله پور،امین و بخشی رودسری،عباس.(۱۳۸۶). رابطه هوش هیجانی و سبک های حل مسئله با سلامت عمومی. مجله روانپزشکی بالینی ایران.۱۳و۲،۱۶۶_۱۷۲٫٫  بخشی،احمد.(۱۳۸۷). رابطه باورهای خودکارآمدی و سبک های حل مسئله در دانشجویان ،مجله روانشناسی سال دهم،شماره ۳۲، ص ۳۵-۵۶٫  جهانشاهی، ناهید،ابراهیمی قوام،صغری.(۱۳۸۶). بررسی تطبیقی رابطه بین سبک تفکر با سن، جنسیت،رشته تحصیلی و میزان تحصیلات و شیوه های فرزند پروری والدین معلمان مقاطع سه گانه ابتدایی،راهنمایی، متوسطه، فصلنامه روانشناسی و علوم تربیتی دوره ی چهارم، شماره ۲،پاییز ۸۶٫  لیل آبادی، لیدا .(۱۳۹۲).بررسی و مقایسه ویژگیهای شخصیتی و شیوه‌های فرزندپروری مادران عادی و مبتلا به اختلال سلوکی در مدارس ابتدائی، فصلنامه رهیافتی نو در روانشناسی، سال دوم، شماره ۳٫ ۲۶-۱۵٫